Zwarte populier

In het Elbholz, Duitsland, zijn enkele oude Zwarte Populieren ( Populus nigra ) op hun natuurlijke groeiplaats te zien, in de Elbe-uiterwaard in jaarlijks overstromend terrein en hier omringd door sleedoorn, meidoorn en jonge zomereiken en iepen. De zaden van de Zwarte populier ontkiemen alleen na een overstroming. Het is één van de pioniersoorten van de lagere delen van de overstromingsvlakten van de Europese rivieren, waar hij vooral op de zandige en sterk dynamische rivierstranden opslaat. Op dergelijke plaatsen en de lage kleiige uiterwaardvlakten groeit het zogenaamde zachthout - ooibos, waar naast de populieren vooral wilgen groeien. Op hogere delen langs de rivier, die minder vaak en minder diep overstromen, groeien hardhoutooibossen met eiken, essen en iepen. Omdat de meeste ooibossen in Europa en vrijwel alle in Nederland zijn gekapt is de Zwarte Populier een behoorlijk schaarse verschijning geworden, te meer daar hij voor houtproductie volledig is verdrongen door de sneller en rechter groeiende Canadapopulieren. In het Elbholz en ook verder langs de Elbe is vrij veel verjonging van deze populier te zien. Door de recente natuurontwikkelingsprojecten in de Nederlandse uiterwaarden neemt hij ook hier weer toe, zoals bijvoorbeeld in de Millingerwaard langs de Waal nabij Nijmegen kan worden gezien.
Een veel bekendere variëteit van de Zwarte Populier is de zuilvormige Italiaanse Populier, die overal in Nederland en Europa veel is aangeplant.

 

Blad met vrouwelijke bloemen in mei van een Zwarte Populier langs de Elbe bij Pevestorf.

 

Blad van de oude Zwarte Populier in de Voorsterklei

Het blad van een zwarte populier is meestal ruitvormig, met een wigvormige voet en is smaller en meer toegespitst dan het blad van de meer algemene Canada populieren.

Reusachtige Zwarte Populier in Frankrijk

Populieren hebben de naam niet oud te worden. Dit klopt inderdaad voor de Esp of Ratelpopulier, terwijl ook sommige klonen van de Canadapopulier het niet lang volhouden. Voor de Zwarte Populier en de Witte Abeel gaat het echter niet op: als men ze tijd en ruimte geeft kunnen ze tot machtige oude reuzen uitgroeien die het zeker 100 tot 150 jaar volhouden. De werkelijke leeftijdsgrens lijkt echter 200 tot 300 en misschien 400 jaar te zijn. 

Op deze foto ziet u de Franse bomenliefhebber Yannick Meteau bij een reusachtige Zwarte Populier in Frankrijk, nabij het plaatsje Montpellier de Medillan, gelegen nabij Saintes in het district 17: Charente Maritime. Deze reus heeft een stamomvang van 9,40 m op 1,20 m hoogte. Men schat de leeftijd op 400 jaar. De paddestoelen op de stam duiden erop dat de populier een verminderde weerstand heeft. Ernaast staat nog een tweede exemplaar: hiervan is bij de beruchte storm in december 1999 de kop afgebroken. Dergelijk oude en reusachtige Zwarte Populieren zijn in heel Europa zeldzaam geworden. In Frankrijk zijn er nog enkele te vinden, evenals in Hongarije. 
De vlechtachtige structuur van de schors en de knoestige vergroeiingen zijn kenmerkend voor de soort en onderscheiden hem van de tegenwoordig veel algemenere Canadapopulieren. 

Home Nl Versie---Voorst en Brummen--Duitsland 6--Links--Netherlands 6--Germany 5--Home English Version