Zwarte populier
In het Elbholz, Duitsland,
zijn enkele oude Zwarte Populieren (
Populus nigra ) op hun natuurlijke groeiplaats te
zien, in de Elbe-uiterwaard in jaarlijks overstromend terrein en
hier omringd door sleedoorn, meidoorn en jonge zomereiken en
iepen. De zaden van de Zwarte populier ontkiemen alleen na een
overstroming. Het is één van de pioniersoorten van de lagere
delen van de overstromingsvlakten van de Europese rivieren, waar
hij vooral op de zandige en sterk dynamische rivierstranden
opslaat. Op dergelijke plaatsen en de lage kleiige
uiterwaardvlakten groeit het zogenaamde zachthout - ooibos, waar
naast de populieren vooral wilgen groeien. Op hogere delen langs
de rivier, die minder vaak en minder diep overstromen, groeien
hardhoutooibossen met eiken, essen en iepen. Omdat de meeste
ooibossen in Europa en vrijwel alle in Nederland zijn gekapt is
de Zwarte Populier een behoorlijk schaarse verschijning geworden,
te meer daar hij voor houtproductie volledig is verdrongen door
de sneller en rechter groeiende Canadapopulieren. In het Elbholz
en ook verder langs de Elbe is vrij veel verjonging van deze
populier te zien. Door de recente natuurontwikkelingsprojecten in
de Nederlandse uiterwaarden neemt hij ook hier weer toe, zoals
bijvoorbeeld in de Millingerwaard langs de Waal nabij Nijmegen
kan worden gezien.
Een veel bekendere variëteit van de Zwarte Populier is de
zuilvormige Italiaanse Populier, die
overal in Nederland en Europa veel is aangeplant.
Blad met vrouwelijke bloemen in mei van een Zwarte Populier langs de Elbe bij Pevestorf.
Blad van de oude Zwarte Populier in de Voorsterklei.
Het blad van een zwarte populier is meestal ruitvormig, met een wigvormige voet en is smaller en meer toegespitst dan het blad van de meer algemene Canada populieren.
Reusachtige Zwarte Populier in Frankrijk
Populieren hebben de naam niet oud te worden. Dit klopt
inderdaad voor de Esp of Ratelpopulier, terwijl ook sommige klonen van de
Canadapopulier het niet lang volhouden. Voor de Zwarte Populier en de Witte
Abeel gaat het echter niet op: als men ze tijd en ruimte geeft kunnen ze tot
machtige oude reuzen uitgroeien die het zeker 100 tot 150 jaar volhouden. De
werkelijke leeftijdsgrens lijkt echter 200 tot 300 en misschien 400 jaar te
zijn.
Op deze foto ziet u de Franse bomenliefhebber Yannick Meteau bij
een reusachtige Zwarte Populier in Frankrijk, nabij het plaatsje
Montpellier de Medillan, gelegen nabij Saintes in het district 17: Charente
Maritime. Deze reus heeft een stamomvang van 9,40 m op 1,20 m hoogte. Men schat
de leeftijd op 400 jaar. De paddestoelen op de stam duiden erop dat de populier
een verminderde weerstand heeft. Ernaast staat nog een tweede exemplaar: hiervan is bij
de beruchte storm in december 1999 de kop afgebroken. Dergelijk oude en reusachtige
Zwarte Populieren zijn in heel Europa zeldzaam geworden. In Frankrijk zijn er
nog enkele te vinden, evenals in Hongarije.
De vlechtachtige structuur van de schors en de knoestige vergroeiingen zijn
kenmerkend voor de soort en onderscheiden hem van de tegenwoordig veel
algemenere Canadapopulieren.
Home Nl Versie---Voorst en Brummen--Duitsland 6--Links--Netherlands 6--Germany 5--Home English Version