foto Sietske Philippona, 2006
Vleugelnoot in Middelburg
foto Sietske Philippona, 2006
Middelburg herbergt één van de dikste bomen van
ons land. Het betreft hier niet een vertrouwde eik, beuk of kastanje, maar een
vrij zeldzaam voorkomende soort, de Kaukasische Vleugelnoot (Pterocarya fraxinifolia). Deze
boom is inheems in de Kaukasus en Oost-Turkije en herkenbaar aan de zeer lange
geveerde, heldergoene bladeren en de tot 45 cm lange
vrucht-strengen met kleine gevleugelde nootjes. Het zijn meestal
bomen met een korte stam en een brede kroon. Opmerkelijk zijn in
de winter de afwijkende, platte bladknoppen zonder schubben. De
schors is lichtgrijs en diep gegroefd.
Vleugelnoten hebben vaak wortelopslag rond de voet van de stam.
Deze boomsoort groeit het best in de buurt van open water. De Middelburgse
vleugelnoot schijnt ruim 200 jaar oud te zijn. Gezien de enorme omvang niet
bijzonder oud; vleugelnoten zijn behoorlijk snelle groeiers waar het stamdikte
en kroonbreedte betreft. Erg hoog worden ze meestal niet, net als dit exemplaar
zijn ze meestal minder dan 20 m hoog.
foto Sietske Philippona, 2006
De reusachtige omvang van de Middelburgse vleugelnoot komt hierdoor de vergelijking met mijn 1.85 m lange vriend Hein goed tot zijn recht: de stamomtrek wordt aangegeven als 780 cm, elders met 680 cm. Aan de foto te zien kan de eerste meting wel de juiste zijn, waarmee het één van de dikste bomen van ons land zou zijn. De stam is volledig hol. De splitsing op 2 meter hoogte in twee armen en de scheur eronder geven aanleiding te denken dat de boom waarschijnlijk een vergroeiing is van twee exemplaren: een bomenboeket. De wat wilde, ruige groeivorm met diep gegroefde bast, knobbels en spleten is kenmerkend voor de soort, die hiermee wel doet denken aan de niet erg verwante Robinia pseudoacacia.
Het geveerde blad en de lange vruchtstrengen van de Vleugelnoot.
terug naar Zutphen------Home Nederlandse Versie------Home English Version