Doetinchem pagina

Doesburg

Oude Bomen vanuit Zutphen bekeken

Aan de Mullerweg in Doetinchem (net ten oosten van het Slingeland ziekenhuis) staat, tussen woningen, een moderne seniorenflat en de fietsenstalling van een school, een onverwacht kapitale zomereik. Dit is geen door de plantsoenendienst geplant boompje,maar een relict uit vroeger tijden! Hij heeft hier ooit op een akker nabij een klooster en de oprijlaan naar landgoed Klein Hagen gestaan.

In het register van Monumentale bomen staat te lezen dat deze eik uit de periode 1750 tot 1800 zou dateren; ook wordt vermeld dat het een verwaarloosde snoeivorm betreft. De stam is hol en er zou zwavelzwam in zitten. In juli 1973 is er een grote tak uitgebroken, waardoor een fikse wond is ontstaan. Toch maakt de boom in 2008 nog een levenslustige indruk.

Aan de noordzijde van het centrum van Doetinchem ligt Villa Ruimzicht. Een in 1853 gebouwd landhuis dat later dienst deed als internaat en school. De laatste tijd raakte het in verval. Gelukkig is het in 2007 gerestaureerd en verbouwd tot hotel - restaurant met een grote rol voor het presenteren van kunst. Het park rond het gebouw heeft het karakter van een Arboretum, met een grote verscheidenheid aan bijzondere boomsoorten. Op deze foto zijn een treurbeuk (links) en een Krimlinde (Tilia x euchlora) herkenbaar.

In het park staan twee mammoetbomen. Het linker exemplaar heeft een flink beschadigde bast, maar maakt desondanks een vrij gezonde indruk.

De tweede mammoetboom groeit langzaam voor deze soort. Hij wordt geflankeerd door een bruine beuk en een treurbeuk. Vooraan staat een dode boom: dit was een cultivar van de Ruwe iep (Ulmus glabra). Rechts een zuileik (Quercus robur 'Fastigiata').

Ten oosten van Doetinchem ligt een oud en vrij goed bewaard essencomplex met een windmolen. Hier overheen gekomen bereikt men al snel de bossen van Kasteel de Slangenburg. Dit vermaarde kasteel heeft zijn oorsprong in de late Middeleeuwen. De huidige vorm dateert uit de 16e en 17e eeuw. Het interieur is zeer fraai, met grote wandschilderingen uit de 17e eeuw. Hier de achtergevel. Het gebouw wordt tegenwoordig gebruikt als gastenhuis. In de bijgebouwen zijn woningen en een bezoekerscentrum gehuisvest.

Op het eiland achter de Slangenburg zijn meerdere monumentale bomen te vinden. Drie kapitale Bruine beuken, een flinke zwarte walnoot, een over de grond kruipende Catalpa, twee Tulpenbomen en enkele coniferen vormen de hoofdmoot. De tuinen rond het kasteel zijn in 1679 aangelegd. Van deze oorsprong is nog het één en ander bewaard gebleven.

Een blik in oostwaartse richting. Rechts de Zwarte Walnoot, Juglans nigra, een Amerikaanse soort die het in Nederland redelijk doet.

De middelste van de drie beuken is een echte uitblinker, met een prachtig harmonieus gevormde stam met een omtrek van 6,84 meter. Helaas zijn alledrie deze beuken echter sterk aangetast: er zit veel dood hout in de kroon. Volgens het register van monumentale bomen stammen de beuken uit 1830 - 1840.

Iets ten noordwesten van het kasteel ligt een oud stuk parkbos, met zware hoge eiken en beuken en ook haagbeuken. Door de vochtige leemhoudende bodem is hier in april een relatief rijke voorjaarsflora te zien met o.a. bosanemoon. Op bovenstaande in februari genomen foto is daarvan nog niets te zien.

Nog weer ten oosten van de Slangenburg ligt een klein bosgebied, met aan de zuidzijde een landhuis met boerderij: landgoed en Huis Tandem. Huis , tuin, de driehonderd meter lange oprijlaan en het omringend tuizijn in 1877-1878 aangelegd door de oud-planter Mr. Dirk Johannes Hendrikus van Eeden. Hij geeft het huis de Latijnse naam "Tandem" , wat "eindelijk" betekent.

Op het gazon van huize Tandem staat een mammoetboom, die dateert uit de tuinaanleg van 1877-1878.

Het is fors exemplaar met een hoogte van 28 meter en een omtrek van 6,3 meter; aan de noordzijde van de stam zit een flinke oude wond, waarschijnlijk door blikseminslag veroorzaakt.